Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΑΧΤΕΣ

   
Andrei Tarkovsky, Nostalghia
  
[I]
   
Ποιος πρόγονος μου μιλά;

  
Δεν μπορώ να ζω ταυτόχρονα στο μυαλό και στο κορμί μου.

  
Γι' αυτό δεν μπορώ να είμαι μόνο ένας άνθρωπος.

  
Μπορώ να αισθάνομαι αμέτρητα πράγματα μονομιάς.

  
Δεν έμειναν πια μεγάλοι δάσκαλοι.

  
Αυτό είναι το κακό της εποχής μας.

  
Ο δρόμος της καρδιάς μας είναι σκεπασμένος με σκιές.

  
Πρέπει ν' ακούσουμε τις φωνές που ακούγονται άχρηστες.

  
Σε μυαλά γεμάτα μακριές αποχετεύσεις, τείχους σχολείων, άσφαλτο κι έντυπα επιδόματος ανεργίας πρέπει να εισχωρήσει το ζουζούνισμα των εντόμων.

  
Πρέπει να γεμίσουμε τα μάτια μας και τα αφτιά μας με πράγματα που είναι η αρχή ενός μεγάλου ονείρου.

  
Κάποιος πρέπει να φωνάξει ότι θα χτίσουμε τις πυραμίδες.

  
Δεν έχει σημασία αν δεν τις χτίσουμε.

  
Πρέπει να ενισχύουμε αυτή την επιθυμία και ν' απλώνουμε τις γωνίες της ψυχής σαν ένα αέναο σεντόνι.

  
Αν θέλετε να προχωρήσει ο κόσμος πρέπει να πιαστούμε απ' τα χέρια.

  
Πρέπει να αναμείξουμε τους "υγιείς" με τους "ασθενείς".

  
Εσείς οι υγιείς! Τι σημαίνει η υγεία σας;

  
Τα μάτια της ανθρωπότητας κοιτούν το βάραθρο μέσα στο οποίο πέφτουμε.

  
Η ελευθερία είναι άχρηστη αν δεν έχετε το θάρρος να μας κοιτάξετε στα μάτια, να φάτε, να πιείτε και να κοιμηθείτε μαζί μας!

  
Όλοι εσείς οι "υγιείς" οδηγήσατε τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής.

  
Άνθρωπε, άκου!

  
Μέσα σου νερό, φωτιά και μετά στάχτες.

  
Και τα κόκαλα στις στάχτες.

  
Τα κόκαλα και οι στάχτες!

[II]

  
Πού βρίσκομαι όταν δεν είμαι στην πραγματικότητα ή στη φαντασία μου;

   
Κάνω μια νέα συμφωνία με τον κόσμο.

   
Πρέπει να έχει ήλιο τη νύχτα και χιόνι τον Αύγουστο.

  
Τα μεγάλα πράγματα τελειώνουν, τα μικρά αντέχουν.

  
Η κοινωνία πρέπει να ενωθεί και πάλι και όχι να αποδιαρθρώνεται.

  
Πρέπει να κοιτάξετε τη φύση και θα δείτε ότι η ζωή είναι απλή.

  
Πρέπει να επιστρέψουμε εκεί που βρισκόμασταν, στο σημείο που ακολουθήσαμε λάθος δρόμο.

  
Πρέπει να επιστρέψουμε στις θεμελιώδεις αρχές της ζωής χωρίς να βρομίζουμε το νερό.

  
Τι κόσμος είναι αυτός αν ένας τρελός σας λέει ότι πρέπει να ντρέπεστε;

  
Μουσική τώρα.

[III]

  
(Το ξέχασα αυτό.)

  
Ω, μητέρα!

  
Αέρας είναι αυτό το ελαφρύ πράγμα που κινείται γύρω από το κεφάλι σου και γίνεται πιο καθαρό όταν γελάς.

   
   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου