Ο στρατιώτης*

   
Μια μέρα θα μιλήσει ο στρατιώτης πέφτοντας στο κενό
σκεπτόμενος πως όλα μια πλάνη
πλάνη που ξεπαγιάζει μες στον λαβύρινθο του νου
το πρόσωπό του διαλυμένο από εγκαύματα
μαχών μελλοντικών

η μοναξιά του στρατιώτη-μπαλαρίνα
ιδίως όταν το όρθιο πόδι ξεριζωθεί
με μάτια δεμένα και με ραμμένα βλέφαρα
αρχίζει με μια φιλάρεσκη πιρουέτα θανάτου
σταθερά χλωμός γεμάτος αγωνία
ντυμένος με κουρέλια
με τους αβρούς τρόπους του παλιάτσου
να μη γνωρίζει ποτέ ποιόν κατατροπώνει
— ποιόν άλλον αν όχι εαυτόν
χάνεται και επέρχεται η πτώση
πέφτει σ’ ένα ακατοίκητο κενό
που όμως ασφαλέστερο από το έδαφος
έτσι ξορκίζει τον θάνατο με προσφορές σκοτεινές
γίνεται άτρωτος σχεδόν από μάρμαρο εκσφενδονισμένος
σαν μολότοφ πάνω σε ημερήσιο ιαγουάρο
μαζών τσιμεντωμένων εκσφενδόνιση
έτσι ο στρατιώτης μυείται στην ακινησία του κενού
η μοναξιά του στρατιώτη-μπαλαρίνα
γίνεται θρίαμβος του τρόμου
από το πάτωμα ψηλά πέφτει ένας άνθρωπος
ο ουρανός θα τον μαζέψει
πτώση τώρα μόνο πτώση
χρόνια πάνε που όλο πέφτει
και κανένας ουρανός να τον μαζέψει
πτώση τώρα μόνο πτώση 

από την ποιητική συλλογή  Με μια φλόγα όπως πάντα

    
_____________
     
* όταν ψιθύρισε η  Βίκυ Δερμάνη  η ώρα ήταν...
   

Πικροί ως άψινθος καρποί

    

Το κοτσύφι πρέπει να πετάει./ II

  

Ήμουν τρίβουλος,

Σαν ένα δέντρο

Όπου φωλιάζουν τρία κοτσύφια.

  

– WALLACE STEVENS

"ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΙ 

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΕΝΑ ΚΟΤΣΥΦΙ"

  

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

     

Μαζί

  

Υπάρχει κάτι που σχετίζεται με αυτά που σου έλεγα για την Αγάπη τις προάλλες. Το θυμήθηκα τώρα. Το 'χει πει ο Ευριπίδης. "Δεν αγαπά πραγματικά όποιος δεν αγαπά για πάντα". Λέει μέσα σε 2 σειρές αυτό που σου εξηγούσα...

   

19/08/2012

18:41:16

  

Ημ/νία λήψης, 3/1/2013 8:27 μμ

  
Κάθε που έχει ήλιο
Βλέπω το χαμόγελό σου.
  
Κάθε που βρέχει, όπως εδώ τώρα, πολύ
Βλέπω τον πόνο σου.
  
Και πονάω μαζί σου.
  
Και γελάω μαζί σου.
  
Μαζί.
   

Μ.Μ.

  

20/09/2012

17:27:23

        

Το κοτσύφι πρέπει να πετάει./ Ι

  

   

Ανάμεσα σε είκοσι χιονισμένα βουνά, 

Το μόνο κινούμενο πράγμα 

Ήταν το μάτι του κοτσυφιού.

    

– WALLACE STEVENS

"ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΙ 

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΕΝΑ ΚΟΤΣΥΦΙ"

  

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

     

"Χαζογκόμενες"

    

Αφιερωμένο σε μια γάτα,

στον χίπστερ φίλο της και

τον "φιλοδεξιό" φίλο του.

     

Για τις ώρες που περάσαμε.

Αλλού.

    

    

«Η απόσταση ανάμεσα σε σένα και μένα είναι μικρότερη από την απόσταση ανάμεσα σε μένα και μένα. Από όλες τις απόψεις.»

    

Αυτό ήταν το τελευταίο που έγραψε κι ύστερα άφησε το τουφέκι, άφησε τη σκοπιά, άφησε το στρατόπεδο, άφησε τα ρούχα (που φορούσε), άφησε την καρδιά (που χτυπούσε) και ξεκίνησε να σκάβει. Έσκαψε βαθιά μέσα στο χιόνι. Τόσο ώστε να χωρέσει ολόκληρος στην τρύπα. Μπήκε μέσα, ξάπλωσε ανάσκελα, πήρε μια βαθιά ανάσα και μετά από λίγο αντίκρισε τον εαυτό του όπως τον κοίταζε από πάνω με ένα απόκοσμα όμορφο χαμόγελο στα χείλη και με το φτυάρι στο χέρι. Καθώς το χιόνι έπεφτε πάνω στο γυμνό του σώμα εκείνος άρχισε σιγά-σιγά να γίνεται υγρός. Θα έλεγε κάνεις πως το χιόνι αυτό ήταν τα δάκρυα των χαζοθήλυκων –ο κόσμος τις αποκαλεί "χαζογκόμενες" και έχει μάλλον τον λόγο του– που έκλαιγαν από τα γέλια. Ή από κάτι άλλο. Τελικά, επειδή το χιόνι που τον πλάκωνε ήταν περισσότερο από αυτό που έλιωνε, μετά από αρκετή ώρα καλύφτηκε ολόκληρος από αυτό. Παραδόξως, ένιωθε ζεστά μέσα στο χιόνι.

    

Μ.Μ.