Στα βρώμικα κολλώδη πατώματα τής αβύσσου

Jan Styka, "Goddess Calypso promises immortality to Odysseus", 1901

   

Ο νόστος του έρωτα γεννά την ανάγκη του.

  

~ Μαρία Χρονιάρη

     
1.
    
«Συνάντησέ με στο νησί, αλάργα εκεί στο πέλαγο,
μέσα στη βαθιά σπηλιά, στο δροσολουσμένο δάσος»
τού ψιθύρισε η λατρευτή νεράιδα, καθώς αυτός
καθόντανε κοντά στ’ ακροθαλάσσι με δάκρυα στα μάτια
και με του νόστου το άλγος μέσα στα στήθια·
για μια πατρίδα ποθητή και μια γυναίκα μονάχα.

Αμέσως μετά εκείνος ανασηκώθηκε, άρπαξε
τη κακόδετη καραβόξυλη σχεδία στα τρεμάμενα χέρια του
και δίχως καν να στραφεί να τη κοιτάξει, με τις λιγοστές αποσκευές του
τράβηξε στο γραμμένο δρόμο τής μοίρας που τον όριζε.

Μα όπως τον χτύπησε με ορμή το φουσκωμένο κύμα
για ώρα αρκετή βρέθηκε κατάπατα βυθισμένος,
γιατί τον βάραιναν πολύ τα ρούχα, που δοσμένα
του ᾽χε η νεράιδα η Καλυψώ· και δε βγήκε απάνω
παρά μόνο όταν ήταν πολύ αργά –
μπορεί, ωστόσο, κι όχι τόσο.

Πλημμυρισμένος όντας από την άρμη τής θαλάσσης
κι ενώ κατέβαινε στα βρώμικα κολλώδη πατώματα τής αβύσσου,
σε όνειρο απόκοσμο βυθίστηκε προτού χαθεί για πάντα·
και μέσα από το όνειρο ταξίδεψε μπροστά, στο μέλλον.

* * *

     

Waiting for the last time

For my friend to change my mind

Waiting for the last drop

Seems like a long long time

    

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

     

Πάντα του έν' άστρο συντηρά...

Ο Κρητικός φεύγει από το κονταροχτύπημα

    

[ ΠΟΙΗΤΗΣ: (Β 527-532, 555-570, 2289-2294) ]

Στης κεφαλής τη σγουραφιά τουνού του δωματάρη

ήτονε μέσα στη φωτιά καημένο ένα ψυχάρι

κ' είχε με γράμματα αργυρά και παραχρυσωμένα

εις τρόπο κατασκεπαστό τα πάθη του γραμμένα:

«Τη λαμπυράδα τής φωτιάς ορέχτηκα κ' εθώρου

κ' εσίμωσα κ' εκάηκα, να φύγω δεν εμπόρου».

[...]

Κι ωσάν ο ναύτης στη χιονιά και στην πολλήν αντάρα,

όντε τη νύκτα κυβερνά με φόβο και τρομάρα,

πάντα του έν' άστρο συντηρά, στη στράτα την οδεύγει,

μ' εκείνο σάζει τ' άρμενα, μ' εκείνο τιμονεύγει,

έτσι κι αυτή στην καταχνιάν οπού 'χει τη μεγάλη,

στου πόθου της τη σκότιση, δε συντηρά άλλα κάλλη,

μόνον ως άστρο λαμπυρό τού Ρώκριτου τη νιότη

και μηδ' εστράφη αλλού να δη ζημιόν από την πρώτη.

Εκεί 'βρισκεν ανάπαψη και δρόσος τού κορμιού της

κ' εις κείνο που κιντύνευγεν, άστρο τού βουηθισμού της·

εις ένα τόπο εστρέφουντο κ' ένα κορμίν εθώρει,

σ' κιανέναν άλλο δεν ψηφά ν' ανατρανίση η κόρη·

όλοι τής φαίνουντ' άσκημοι, δίχως αντρειά και χάρη,

κι όλοι σα νύκτα σκοτεινή κι ο Ρώκριτος φεγγάρι.

Ανάθεμα τον Έρωτα με τα καλά τα κάνει

και πώς κομπώνει και γελά τη φρόνεψη και σφάνει!

[...]

Πρι να κινήση τ' άλογον, ο Ρώκριτος γυρίζει

και την κερά του εις τα ψηλά με πόθο αναντρανίζει·

καλά και δεν εμίλησε τότες όντεν εστράφη,

τον πόνο, τη λαχτάρα του στο ανάβλεμμά του γράφει.

Η Αρετούσα εδιάβασε στα μάτια του ό,τι χώνει,

γιατί σε τούτες τσι δουλειές λίγο σημάδι σώνει·

 

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

   

ΔΙΣΚΟΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ (Πλευρά Α')

Oasis Standing On The Shoulder Of Giants

Ο έρωτας δύο ανθρώπων
είναι σαν την επαφή που κάνει
η βελόνα τού πικάπ
με τα αυλάκια τού δίσκου

Το αποτέλεσμα είναι μουσική

Αν δεν είναι μουσική
έρωτας δεν είναι...
   

Μ.Μ.

    

Λιακάδα με βροχή

4/1/2013 1:59 μμ

 

In and out my brain, runnin` through my veins

Cos you`re my sunshine you`re my rain

   
Δύο συναισθήματα έχω συνειδητοποιήσει 

από τη πρώτη στιγμή:
  
  
Το πόσο πολύ  α γ α π ώ  το τραγούδι αυτό

και εσένα· από καρδιάς

Μ.Μ.

     

Η Πανέμορφη Μπλουέ Πεταλούδα

   

I don't just want 

your heart 

I want your flesh, 

your skin 

and blood and bones, 

your voice, your thoughts 

your pulse 

and most of all your 

fingerprints, 

everywhere.

    

– Isobell Thrilling

   

Σε έναν κόσμο 

όπου ακόμα 

και οι πεταλούδες 

δεν είναι ελεύθερες 

να πετούν· κάποιος

ανακάλυψε μια κάμπια

(ή μήπως εκείνη τον βρήκε;)

την άγγιξε τρυφερά

με τα ακροδάχτυλα

και για το έγκλημα αυτό

τον συνέλαβαν και 

τον έριξαν

ισόβια εξόριστο

σε αυτή τη γη

που μόνο τρυφερή

δεν είναι

Μόνο που 

προτού τον συλλάβουν

η κάμπια πρόλαβε 

και έγινε

μια πανέμορφη 

Μπλουέ Πεταλούδα

η οποία κατόρθωσε

και άνοιξε

τα φτερά της

για να δραπετεύσει

προς την άλλη πλευρά

νεραϊδοπετώντας

ελεύθερα και 

μαγικά

Και το κατάφερε αυτό

χάρη στα ακροδάχτυλα

των τεσσάρων

των ποδιών του

–Λυκάνθρωπος 

θα ήταν μάλλον!–

που τα έκοψε

και της τα έδωσε

για να τα κάνει 

σκελετό φτερών

Μαζί με τη καρδιά τη σάρκα 

 το δέρμα και το αίμα και τα κόκκαλα  

τη φωνή τις σκέψεις το σφυγμό 

και πάνω από όλα τα δακτυλικά αποτυπώματα  

παντού

Μ.Μ.

   

Fringe Butterfly

          

Μια γενιά με εμμονή στον εαυτό της

H. R. Giger album cover: Walpurgis (1969) by The Shiver

               
Οι αρνητικές επιπτώσεις τής κοινωνικής δικτύωσης

   
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter έχουν μετατρέψει μια ολόκληρη γενιά χρηστών σε ανθρώπους που έχουν μόνιμη εμμονή με τον εαυτό τους, εμφανίζοντας την “παιδιάστικη” επιθυμία να αναζητούν κάποιου είδους επιβράβευση σε ό,τι και να κάνουν. Η συμπεριφορά αυτή συναντάται κυρίως στα μικρά παιδιά που ζητούν την προσοχή των γονιών τους σε κάθε τους “επίτευγμα”.

            

Η άποψη ανήκει στη βαρόνη Greenfield, καθηγήτρια φαρμακολογίας στο πανεπιστήμιο τής Οξφόρδης. Η Greenfield υποστηρίζει ότι η επανειλημμένη ενασχόληση σε υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους “κρίση ταυτότητας”.
    

Συμπληρώνει, επίσης, ότι η ραγδαία αύξηση των Διαδικτυακών «φίλων» καθώς και των ωρών που αφιερώνουμε στα video games θα μπορούσαν να “επανακαλωδιώσουν” διαφορετικά τον εγκέφαλο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη συγκέντρωση, την αύξηση της ανάγκης για επιβράβευση αλλά και την αποδυνάμωση των μη λεκτικών δεξιοτήτων επικοινωνίας, όπως για παράδειγμα η επαφή των ματιών κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας.
    

Όσον αφορά τα εκατομμύρια χρηστών του Twitter, η Greenfield θεωρεί εντελώς κοινότυπο το περιεχόμενο των μηνυμάτων του. “Γιατί κάποιος να νοιάζεται για το πρωινό που έφαγαν οι φίλοι του; Μου θυμίζει τα μικρά παιδιά που συνέχεια φωνάζουν: Μαμά! Μαμά! έκανα αυτό! Έκανα το άλλο!” τονίζει. Είναι σχεδόν σα να παθαίνουν οι άνθρωποι κρίση ταυτότητος με την έννοια της διαστρέβλωσης του χρόνου, συμπληρώνει.
    

Σχετικά με τους χρήστες τού Facebook, η καθηγήτρια πιστεύει ότι ένα μεγάλο ποσοστό τους νοιώθει την ανάγκη να γίνουν «μικροί celebrities» που έχουν το κοινό τους να τους παρακολουθεί σε καθημερινή βάση. Φανταστείτε τι επιπτώσεις έχει το γεγονός οι άνθρωποι να ανησυχούν περισσότερο για το τι σκέφτονται οι άλλοι για τους εαυτούς τους, παρά οι ίδιοι γι’ αυτούς.
    

«Το facebook και το twitter έχουν δημιουργήσει μία γενιά παθιασμένη με τον εαυτό της και γεμάτη με ένα παιδιάστικο πάθος για αμεση ανταπόκριση», υποστηρίζουν κορυφαίοι επιστήμονες. Η επανειλημμένη έκθεση στην κοινωνική δικτύωση αφήνει τους χρήστες με μια «κρίση ταυτότητας», που τους οδηγεί στη συνεχή προσπάθεια να αναζητούν την προσοχή με έναν τρόπο τού τύπου «Κοίτα με μαμά, έκανα αυτό!».
  

[ Πηγή-διασκευή ] 

     

*

           

Ανάλογος με των ναρκωτικών o εθισμός σε Facebook - Twitter
    

Μήπως είστε εξαρτημένοι από το Facebook ή το Twitter; Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, οι ιστοσελίδες τού Facebook, Twitter και Google είναι τόσο εθιστικές, όσο τα ναρκωτικά. 
     

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσίευσε η εφημερίδα New York Post ανέφερε ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook ή το Twitter, αντιδρούν ανήσυχα, όπως ακριβώς οι τοξικομανείς. Η έκθεση πρόσθεσε ότι η αντίδραση αυτών των ατόμων ήταν όπως η εξάρτηση των τοξικομανών, που αρνούνται να πάρουν τα φάρμακά τους, όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο.
    

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την εταιρεία καταναλωτικών ερευνών Intersperience, σε ένα δείγμα 1.000 ατόμων οι οποίοι ρωτήθηκαν «τι αισθάνονται όταν ο υπολογιστής τους είναι κλειστός».
       

Σύμφωνα με την έρευνα, το 53% των ερωτηθέντων ανέφερε πως έχουν «αίσθημα αναστάτωσης από τον κλειστό υπολογιστή». Επιπλέον, περισσότερο από το 40% των ερωτηθέντων που συμμετείχαν στην έρευνα παραδέχθηκε ότι αισθάνονται «μοναξιά» όταν δεν είναι συνδεδεμένοι online.
     

«Η παραίτηση από την τεχνολογία θεωρείται από αρκετούς να είναι τόσο δύσκολη, όσο η διακοπή τού καπνίσματος», τόνισε εκπρόσωπος της εταιρείας Intersperience στα μέσα ενημέρωσης, σχετικά με τη νέα μελέτη ανθρώπων που στερούνται τις online συνήθειές τους.

         

[ Πηγή-διασκευή ]

    

Υπάρχει άνω του ενός από το κάθε τι

    

 

I dissolve in trust

I will sing with joy

I will end up dust

I’m in HEAVEN…

 

- Πότε γεννήθηκες*;

- Γεννήθηκα και διαλύθηκα μέσα στην εμπιστοσύνη τής ύπαρξης στο μεταξύ χωροχρονικό διάστημα τής αβύσσου που χωρίζει τη πλευρά όπου βρίσκομαι τώρα όπως σας βλέπω και με βλέπεις - βλέπετε· και της άλλης...

    

- Ποιός είσαι*;

- Είμαι ένα αγόρι που ξυπνώντας από κώμα βρέθηκα μπροστά στους καθρέφτες των ματιών μιας νεράιδας και το μόνο που είδα δεν ήταν παρά το είδωλό μου μεταμορφωμένο σε έναν πληγωμένο Γυμνό Λυκάνθρωπο (Stripped Werewolf).  Αυτό μάλλον το ξέρεις - ξέρετε ήδη. Αυτό που δε ξέρετε - ξέρεις και δεν ήξερα μέχρι αυτή την ώρα είναι ότι στην άλλη πλευρά είμαι ένας Μαύρος Κότσυφας (Μπλακ Μπερντ)· και πρόκειται να τραγουδήσω με χαρά...

    

- Ποιό είναι το σημαντικότερο πράγμα για σένα*;

- Το σημαντικότερο πράγμα για μένα εδώ που βρίσκομαι κλείνοντας το μάτι προς τον άλλο που είμαι εκεί είναι η συνειδητοποίηση ότι αργά ή γρήγορα εγώ είτε εκεί είτε εδώ θα καταλήξω σκόνη.

   

- Τί θα ήθελες από τη ζωή*;

- Βρίσκομαι στο παράδεισο... Τί άλλο να θέλω; Δε ξέρω. Ρώτα - ρωτήστε τον άλλο που είμαι στην άλλη πλευρά που ξεκίνησε να τραγουδά ενώ εγώ παραμένω καθηλωμένος πληγωμένος κι επικίνδυνος (για ποιον;)· περιμένοντας μια αγάπης φωτιά να με κάψει.

    

M.M.

   

_____________

* Krzysztof Kieslowski, Talking Heads