Η Πριγκίπισσα που αρνήθηκε να γίνει Βασίλισσα

    
ΤΗ ΝΕΚΡΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ την έχει διαδεχθεί η συνονόματη κόρη της, η οποία είναι τώρα Πριγκίπισσα σε ένα μόνο μέρος τού δάσος και όχι σε ολόκληρη την επικράτειά του. Η διαφορά τής Πριγκίπισσας από τη προκάτοχό της είναι ότι έχει λιγότερο εξουσιαστικές τάσεις, σε συνδυασμό με τη μεγάλη της αγάπη για τη μουσική. Έτσι, στο μικρό της κάστρο καθημερινά δίνει συναυλίες για τα ζώα τού δάσους όπου τους δίνει καταφύγιο. Οι μελωδίες της είναι ευαίσθητες, τσαχπίνικες και γλυκές, τόσο πολύ ώστε ακόμη και λύκοι δίνουν ενίοτε το παρόν και κοιμούνται υπό το άκουσμα των όμορφων ήχων.

   

   

Τι πρόκειται να συμβεί, όμως, στις Νεράιδες και στα Ξωτικά;

   

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

    

Μαύρα δάκρυα σε ένα ερυθρόμορφο σώμα

    
Η ΠΤΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ως επακόλουθο μεγάλες θεοσκότεινες νύχτες μέσα στο δάσος. Πώς αλλιώς; Με τη δύση τού ηλίου τίποτα δεν υπάρχει πια για να ρίχνει λίγο φως. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, άρχισαν και καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις. Θα μπορούσε να πει κανείς, αν βρισκόταν εκεί, πως κλαίει ο ουρανός που έχασε το φεγγάρι από την αγκαλιά του και οργισμένος έχει συγκεντρώσει όσο περισσότερα σύννεφα μπορούσε πάνω από την επικράτεια του δάσους. Με άμεση συνέπεια, ακατάπαυστες βροχές των οποίων το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι μαύρες σταγόνες που κολλάνε σα πίσσα πάνω στα δέντρα.  Έτσι, το άλλοτε "παρθένο δάσος" μοιάζει με ένα ερυθρόμορφο σώμα πάνω στο οποίο κυλάνε και στάζουν μαύρα δάκρυα. 

    

Όμως, τι να έχουν απογίνει τα αλλόμορφα όντα
που κυκλοφορούν στο δάσος;

      

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

   

Λύκος σε ένα κόκκινο δάσος

    
ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ συνέβησαν απρόσμενα το τελευταίο καιρό. Και σκίασαν αναίτια το δάσος. Εκείνο το "παρθένο δάσος" που, λίγο-λίγο, με το πέρασμα των άχρονων εποχών γίνεται ολοένα και πιο έντονα κόκκινο. Από τους σκοτωμένους, φίλους και μη.

   

Όλα ξεκίνησαν με τη κατάρρευση της γέφυρας. Και τη πτώση τού φεγγαριού μέσα στα έγκατα της λίμνης. Η πρόσκρουση προκάλεσε ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμα. Με αποτέλεσμα τα νερά τής λίμνης να ξεχυθούν ορμητικά σε όλη την έκταση του δάσους. Στη θέση τής λίμνης βρίσκεται πλέον γη στέρφα με ένα κρατήρα στο κέντρο. Στη τρύπα τού κρατήρα κείτεται μια ολοστρόγγυλη πέτρα. Χωρίς το φως τού ήλιου που καθρεφτιζόταν πάνω της, σιγά-σιγά, διαβρώνεται. Σε τίποτα δε θυμίζει πια το παλιό πανέμορφο φεγγάρι.

 

Τι αποκρουστική σκουριασμένη μπάλα που έγινες!

    

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]

    

Τι να λέμε τώρα...

    

Το να σταματήσω να μιλώ 

για όλα αυτά που νιώθω 

δε σηματοδοτεί ότι παύω να νιώθω·

μάλλον το αντίθετο.

Η αλήθεια και η ομορφιά που αντίκρισα,

από τη πρώτη στιγμή,

με ταραχή ηδονής

κατοικεί εντός.

Ρητή ή άρρητη

υπάρχει και αγαπά

ερήμην των σωμάτων

που στέκουν μοναχά.

*

ΑΓΑΠΩ ΚΑΘΕ ΣΠΙΘΑΜΗ αυτού του κορμιού

καθώς δονεί, και δονείται από, τη γη.

ΑΓΑΠΩ ΚΑΘΕ ΑΝΑΠΝΟΗ αυτής της ψυχής

καθώς εκτοξεύεται στον αιθέρα.

ΑΓΑΠΩ ΚΑΘΕ ΙΔΕΑ αυτού του νου

καθώς ίπταται στο σύμπαν.

*

Μετά από όλα αυτά πώς γίνεται να ξεχάσω;

Και να θέλω δε μπορώ.

Μπορώ όμως να σταματήσω να μιλώ.

Ο κύκλος έκλεισε.

Η συναυλία τελείωσε.

Το ταξίδι σταμάτησε.

Τίποτα δεν έμεινε.

Τι να λέμε τώρα...

Μ.Μ.

    

   

ΥΓ. 
   

Τι να λέμε τώρα... 

 

Όπως και να ήρθαν τα πράγματα, 

όσες φορές και να ολοκλήρωνα μέσα σου 

ποτέ δε θα τελείωνα.

Και το ξέρεις.

Μετά το τελευταίο σταθμό

Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον,

είμαστε κιόλας νεκροί...*

Και μόνο στη σκέψη, στην ιδέα, ότι μπορώ να κάνω ένα ακόμη βήμα μετά τον έρωτα που νιώθω για σένα θα προτιμούσα μάλλον να πεθάνω.

Και αν μου ζητάς να μείνουμε φίλοι, τότε ίσως θα μπορούσα να κάνω κάτι και για αυτό.

Μόνο και μόνο

για να υπάρχω

και να ξέρω

να βλέπω

να νιώθω ότι,

τουλάχιστον,

εσύ ζεις.

Δε ξέρω πού. Δε ξέρω πώς. 

Κάπως και κάπου.

Πιο μακριά. Ή κοντά σου.

Δίχως ζωή. –

Ζωή και ύπαρξη...

Πώς συμβιβάζονται, τάχα, αυτά τα δυο;

Με θάνατο.

Και πώς περπατιέται ο θάνατος,

μετά το τελευταίο σταθμό;

Με αγάπη.
 

Μ.Μ.

 

Abandoned Beach in the United Kingdom / Day Of The Dead

_____________

* Τάσος Λειβαδίτης, «Συγχώρα με, αγάπη μου»
 

Η μάχη στον ουρανό

 

Ένα αεροπλάνο
καμώθηκε
πως ήταν πουλί·
μέχρι που η μηχανή του
σταμάτησε να πετά

Έτσι βγαίνοντας
από την ίδια του τη πλάνη
καρφώθηκε με πάταγο στη γη·
στη θέση ένος ανεμοδαρμένου δέντρου
που είχε πριν ξεριζωθεί
 

 Μ.Μ.