Καμπάνες ηχούν

 

Η ΠΙΟ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ έκφραση έρωτα, ή αγάπης, προς τον άλλον –ακόμη και αυτή!– κρύβει βαθιά στη ρίζα της, πολύ βαθιά, την ανάγκη τού ατόμου, του ΕΓΩ του ατόμου, για αυτο-επιβεβαίωση. Ερωτευόμαστε για να γίνουμε ερωτεύσιμοι, όπως αγαπάμε για να αγαπηθούμε.

    

ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ εσωτερικό, εγωιστικό, υπαρξιακό μηχανισμό, που είναι αρρώστεια, παύει να σε ελκύει ο έρωτας του άλλου, ή παύεις να είσαι η αγάπη τού άλλου, ακριβώς τη στιγμή εκείνη που το ΕΓΩ παύει να θέλει, ή μπορεί, να αυτο-επιβεβαιώνεται. Με άλλα λόγια, παθαίνει κορεσμό, κοινώς ξενέρωμα!
 

M.M.

   

    

Φθινοπωρινή ισορροπία

   

ΌΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΠΩΛΕΣΕΙ τη συνείδηση της μικρότητάς του, μπορεί να φτάσει να μοιάζει "μεγάλος" στα μάτια των άλλων (και στα δικά του)· δε θα είναι, όμως, ποτέ πραγματικά μεγάλος. 

Μ.Μ.

   

Για τα γενέθλιά της

     

Όλη η τέχνη είναι συγχρόνως επιφάνεια και σύμβολο. 

Εκείνοι που προχωρούν πέρα από την επιφάνεια,
το κάνουν με δικό τους κίνδυνο. 

Εκείνοι που διαβάζουν το σύμβολο,
το κάνουν με δικό τους κίνδυνο. 

   

(Πρόλογος από Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη. Μια πολυσυζητημένη περίληψη των αισθητικών απόψεων του Όσκαρ Γουάιλντ. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη Δεκαπενθήμερη επιθεώρηση, στο τεύχος του Μαρτίου του 1891.)