“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
Ο λόγος λόγο δε θα 'χει
- Κι άμα πετρώσει η καρδιά; - Ο λόγος λόγο δε θα 'χει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου