“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Τετάρτη 15 Μαΐου 2019
Ο εραστής και η θάλασσα
Μαρίκες, 10/5/2019
Σε αυτή τη ζωή θέλω να είμαι ο εραστής σου
Για να διεισδύω μέσα σου
Στην επόμενη ζωή θέλω να γίνω η θάλασσα στην οποία θα βουτήξεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου