ΔΕ ΝΙΩΘΩ ΤΑ ενυπόγραφα κειμένα τού παρόντος ιστολογίου ώς προϊόν πνευματικής "ιδιοκτησίας", κοινώς "κτήμα" μου. Φρονώ ότι οι άνθρωποι θα ήταν πολύ πιο απελευθερωμένες υπάρξεις, μέσα τους και έξω τους, αν συνειδητοποιούσαν πως σε αυτή τη ζωή, σε αυτή τη γη, σε ολόκληρο τον κόσμο, ουσιαστικά δε μας ανήκει τίποτα και κανένας. Τολμώ να πω, ούτε καν ο εαυτός μας.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ θέλω να εκφράσω και συμμερίζομαι είναι το δικαίωμα τού κάθε δημιουργού και αναγνώστη, με την πιο ευρεία εννοία, στο Πνεύμα τού Ανθρώπου. Του Ανθρώπου που ἄνω θρώσκει*. Όχι του άλλου.
ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ, Άνθρωποι, μπορείτε να μοιράζεστε και να διακινείτε ελεύθερα ό,τι περιέχεται στο παρόν ιστολόγιο. Αν θέλετε και βρίσκετε τον λόγο. Μόνο σεβαστείτε τους "σκοτωμένους φίλους" μας, όπως επιθυμώ και προσπαθώ να τους σέβομαι, καθώς κι αυτό το μικρό μυαλό που βρίσκεται στο σώμα ενός μαύρου πουλιού.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.**
ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΝΑΦΟΡΑ, τουλάχιστον, νομίζω ότι είναι αρκετή. Και στη μια περίπτωση και στην άλλη.
ΌΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ άλλους, τους ενδεχόμενους "τυμβωρύχους" (παρόντων και) απόντων, δε βρίσκω τι άλλο να γράψω παρά μόνο τούτο: «Εάν πάρεις το αυτοκίνητό μου, δεν θα το έχω πια. Αλλά εάν πάρεις ένα αντίτυπο τού βιβλίου που έχω γράψει, και το χρησιμοποιήσεις για να κάνεις το δικό σου βιβλίο, ακόμη θα έχω το δικό μου βιβλίο» (Stephan Kinsella).
Μ.Μ.
* ἄνω + θρώσκω («αναπηδώ») + ὄπωπα (αρχαϊκός παρακείμενος του ὁρῶ, «βλέπω»): ο άνθρωπος είναι το ον που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός. (Ακόμη κι αν πρόκειται για εσφαλμένη ετυμολογική ανάλυση τού όρου, πάλι αυτήν προτιμώ.)
** Κατερίνα Γώγου, Τρία Κλικ Αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου