Θα σε δω στο αστέρι μου

    

Μπαίνω σπίτι στα σκαστά. Στέλνω μήνυμα να της πω ότι κατηφορίζω. Νιώθω ότι θα μου λείψει που δεν θα 'ναι δίπλα μου. Να της κρατάω το χέρι σε κάθε κρότο. Αρπάζω το φουλάρι της απ' τη ντουλάπα και το τυλίγω στον λαιμό...

[ stonedthinker ]

   

«Μου αρέσει έτσι όπως κρατιούνται».

        

Από το κέντρο
λείπουν
το δίπλα - το χέρι - το φουλάρι

Λείπουν
ακόμη
η παρέα - η Βουλή - το νόημα

Μα πιο πολύ
λείπουν
το περπάτημα - το χαμόγελο - ο έρωτας

Όπως από το lⒶve
λείπει
το Ⓐ

Και τη θέση του
έχει καταλάβει
το Ο – αυτή η τρύπα

*

Δεν έχω κέντρο
για να πάω στις πορείες
στο κέντρο

Δεν έχω μυρωδιά
για να βάλω μπρος
και να κατηφορίσω

Και μένει μόνο
το άρωμα από τις μολότοφ
και τα χημικά

Και μένουν μόνο
οι βροχές να πέφτουν
θλιβερές εδώ

Κι οι άνθρωποι
δε μπορούν
ούτε ακούνε

*

 Ένα-δυο μόνο που ξέρω ότι έχω
και μένουν είναι ο τρόπος
να χτυπά μια καρδιά –

Με τον δικό μου λόγο για όρκο
που παίρνει τροφή
 από τη δική σου φωνή

Και έχει
τη δική σου
ψυχή για ζωή –

Και ο τρόπος να κοιτάζουν
δυο μάτια δακρυσμένα
ένα αστέρι εκεί ψηλά
 
Θα σε δω στο αστέρι μου

  

Μ.Μ.