Τη Ρόζα δεν τη ξέχασε ποτέ

Χάινριχ Χίμλερ - Χόρας Γκρέισλι

   
Η φωτογραφία του διαβόητου αρχηγού των Ες-Ες, Χάινριχ Χίμλερ, να συνομιλεί με ένα αιχμάλωτο πολέμου, είναι μια από τις πιο γνωστές και χαρακτηριστικές πόζες του αδίστακτου Ναζί. Ποιος είναι όμως ο αιχμάλωτος; Είναι ο νεαρός Βρετανός στρατιώτη, Χόρας Γκρέισλι, που στέκεται γυμνός μπροστά του και η ιστορία του είναι από τις πιο εντυπωσιακές του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.

   
Ο Γκραντ, αν και δεν πρόλαβε να πολεμήσει, κατάφερε να συλληφθεί και να αποδράσει από τα στρατόπεδα αιχμαλώτων τουλάχιστον 200 φορές... για τα μάτια της νεαρής Γερμανίδας Ρόζα Ράουχμπαχ. Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, που δεν μπόρεσε καμία γερμανική περίπολος και κανένα συρματόπλεγμα να τη σταματήσει.  

   

Η αιχμαλωσία του Γκρέισλι

   

Χόρας Γκρέισλι

Ο «Τζιμ», όπως ήταν το παρατσούκλι του, ήταν 20 ετών, όταν το 1939, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία. Αμέσως, με τον δίδυμο αδερφό του κατατάχθηκαν στον αγγλικό στρατό. Μετά από εκπαίδευση επτά εβδομάδων, τον έστειλαν στη Γαλλία. 
   
Στις 25 Μαΐου 1940, κατά την υποχώρηση του τάγματός του, αιχμαλωτίστηκε νότια της πόλης Λιλ. Τους επόμενους μήνες, η τύχη στάθηκε στο πλευρό του, καθώς άντεξε το βασανιστικό περπάτημα, διασχίζοντας Γαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία υπό άθλιες συνθήκες. Τελικά, με το τρένο οι αιχμάλωτοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο στη Σιλεσία. 

  

Η γνωριμία με τη νεαρή Γερμανίδα
και το μυστικό της 

Δίπλα από το στρατόπεδο αιχμαλώτων υπήρχε ένα λατομείο μαρμάρων. Η 17χρονη κόρη του διευθυντή, Ρόζα Ράουχμπαχ, εκτελούσε χρέη διερμηνέα των Γερμανών στο στρατόπεδο.

   
Η οικογένειά της είχε καταφέρει να κρύψει καλά από τους Ναζί ότι ήταν Εβραίοι. Όταν την είδε πρώτη φορά ο Χόρας, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της. Το ίδιο και αυτή. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος.

    
Σε λίγες εβδομάδες, ο Γκρέισλι και η Ρόζα ζούσαν τον έρωτά τους κυριολεκτικά «κάτω από τη μύτη» των Γερμανών. Πριν περάσει ένας χρόνος, ο Χόρας Γκρέισλι μεταφέρθηκε 40 χιλιόμετρα μακριά, σε ένα παράρτημα του στρατοπέδου Άουσβιτς.

   

Ρόζα Ράουχμπαχ

   
Οι αποδράσεις 

  
Ο μόνος τρόπος, ώστε ο αιχμάλωτος του πολέμου και του έρωτα, να βλέπει την αγαπημένη του, ήταν η απόδραση. Με τη βοήθεια άλλων κρατουμένων, κατάφερνε να δραπετεύει συχνά από το στρατόπεδο και να επιστρέφει χωρίς να τον αντιληφθούν. Δεν το έσκαγε οριστικά, γιατί έτσι δεν θα μπορούσε να βλέπει την αγαπημένη του.

    
Γρήγορα κατάλαβε, ότι αν έλειπε λίγη ώρα, δεν θα εντόπιζαν την απουσία του. Για να συνεννοείται με την αγαπημένη του Ρόζα, έστελνε μηνύματα με εργάτες ή κουρείς, που πήγαιναν στο στρατόπεδο για δουλειές των Ναζί. Συχνά κυλιόταν κάτω από τα συρματοπλέγματα, μέχρι και τρεις φορές την εβδομάδα, όταν ήξερε εγκαίρως σε ποια υπηρεσία και σε ποια περιοχή έστελναν τη Ρόζα.

   
Σε κάθε συνάντηση, η Ράουχμπαχ πήγαινε φαγητό στον Γκρέισλι και ένα μικρό δέμα με τρόφιμα για όσους τον βοηθούσαν να αποδράσει. Του έδινε επίσης και κομμάτια από τρανζίστορ, τα οποία ο Γκραντ μετέφερε στο στρατόπεδο και έτσι οι Βρετανοί μπορούσαν να ακούνε τα νέα και τις ανακοινώσεις του BBC.

  
Μετά από 5 χρόνια και συνολικά 200 αποδράσεις, ο ερωτευμένος αιχμάλωτος απελευθερώθηκε, στις 24 Μαΐου του 1945. Δε σταμάτησε να γράφει γράμματα στη Ρόζα. Μάλιστα, εγγυήθηκε για

λογαριασμό της, όταν αυτή έκανε αίτηση πρόσληψης, ως διερμηνέας των Αμερικανών. 
   
Μήπως τα πουλιά ακόμα τραγουδούν στην κόλαση; 

   
Το τελευταίο γράμμα που έλαβε, ήταν τραγικό. Τον πληροφορούσαν ότι η Ρόζα πέθανε κατά τη διάρκεια της γέννας. O Χόρας δεν πρόλαβε να μάθει ποτέ αν το παιδί ήταν δικό του και χρειάστηκε να περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να συνέλθει.

    
Λίγο καιρό αφότου γύρισε στο πατρικό του σπίτι στο Λέστερ, ορκίστηκε ότι δεν θα του ξαναδώσει κανένας διαταγές. Έγινε ένας πετυχημένος επιχειρηματίας και το 1975 παντρεύτηκε την Μπρέντα, με την οποία έκαναν δύο παιδιά. Τη Ρόζα δεν τη ξέχασε ποτέ. 

    
Στο βιβλίο με την αυτοβιογραφία του «Do The Birds Still Sing In Hell?», αφιερώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της αφήγησης σε αυτήν. Πέθανε στον ύπνο του στις 4 Φεβρουαρίου του 2010.

    

   
Η ιστορία της φωτογραφίας 
   
Στο βιβλίο του, ο Χόρας Γκρέισλι λέει ότι δεν ήξερε ποιος ήταν ο Χάινριχ Χίμλερ, αλλά καταλάβαινε ότι ήταν ανώτατος αξιωματικό των Ναζί. Για τη φωτογραφία όπου στέκεται γυμνός απένταντί του, λέει ότι όταν είδε τον Χίμλερ, πήγε και στάθηκε μπροστά του σε στάση προσοχής. Έβγαλε τη μπλούζα, του έδειξε πόσο αδυνατισμένος ήταν και ζήτησε καλύτερο φαγητό για τους κρατούμενους. Φυσικά, ο αρχηγός των Ες Ες ούτε καν έδωσε σημασία.
    
Ορισμένοι ιστορικοί λένε, ότι στη φωτογραφία δεν είναι ο Χόρας Γκρέισλι, αλλά ένας Σοβιετικός στρατιώτης. Η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών MI9, ανοίγοντας τα αρχεία της, αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου, επιβεβαίωσε ότι ο γυμνός αιχμάλωτος ήταν ο θρυλικός Χόρας Γκρέισλι.

 

Το διάβασα εδώ.