“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013
Η μάχη στον ουρανό
Ένα αεροπλάνο καμώθηκε πως ήταν πουλί· μέχρι που η μηχανή του σταμάτησε να πετά
Έτσι βγαίνοντας από την ίδια του τη πλάνη καρφώθηκε με πάταγο στη γη· στη θέση ένος ανεμοδαρμένου δέντρου που είχε πριν ξεριζωθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου