Κόκκινο Δάσος, 24/7/2013
Αγαπητή Ίριδα,
Δεν υπάρχει «χρόνος παρελθών και μέλλων χρόνος»,
παρά μόνο το αιώνιο και άχρονο ΠΑΡΟΝ, το μέγα ΤΕΛΟΣ.
Γιατί, ως γνωστόν, το ΜΕΤΑ είναι ΤΩΡΑ
και το ΠΙΟ ΜΕΤΑ από το μετά ΠΟΤΈ.
Kάπως έτσι, το ΑΡΓΑ έγινε ΝΩΡΙΣ
με αποτέλεσμα ΤΩΡΑ (ξανά) ΠΌΤΕ; –
Τα ίδια και τα ίδια δηλαδή! –
Έχω όμως κάποιο νέο –μυστικό!– να σου πω,
καθώς μου είπε ένα πουλί πως όταν ο έρωτας
του ανθρώπου και των πραγμάτων στεγνώνουν μέσα του
όλες οι αγάπες περνάνε μπροστά από τα μάτια του·
σα σε ταινία.
Σε φιλώ,
ένας Λύκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου