Στα βρώμικα κολλώδη πατώματα τής αβύσσου

Jan Styka, "Goddess Calypso promises immortality to Odysseus", 1901

   

Ο νόστος του έρωτα γεννά την ανάγκη του.

  

~ Μαρία Χρονιάρη

     
1.
    
«Συνάντησέ με στο νησί, αλάργα εκεί στο πέλαγο,
μέσα στη βαθιά σπηλιά, στο δροσολουσμένο δάσος»
τού ψιθύρισε η λατρευτή νεράιδα, καθώς αυτός
καθόντανε κοντά στ’ ακροθαλάσσι με δάκρυα στα μάτια
και με του νόστου το άλγος μέσα στα στήθια·
για μια πατρίδα ποθητή και μια γυναίκα μονάχα.

Αμέσως μετά εκείνος ανασηκώθηκε, άρπαξε
τη κακόδετη καραβόξυλη σχεδία στα τρεμάμενα χέρια του
και δίχως καν να στραφεί να τη κοιτάξει, με τις λιγοστές αποσκευές του
τράβηξε στο γραμμένο δρόμο τής μοίρας που τον όριζε.

Μα όπως τον χτύπησε με ορμή το φουσκωμένο κύμα
για ώρα αρκετή βρέθηκε κατάπατα βυθισμένος,
γιατί τον βάραιναν πολύ τα ρούχα, που δοσμένα
του ᾽χε η νεράιδα η Καλυψώ· και δε βγήκε απάνω
παρά μόνο όταν ήταν πολύ αργά –
μπορεί, ωστόσο, κι όχι τόσο.

Πλημμυρισμένος όντας από την άρμη τής θαλάσσης
κι ενώ κατέβαινε στα βρώμικα κολλώδη πατώματα τής αβύσσου,
σε όνειρο απόκοσμο βυθίστηκε προτού χαθεί για πάντα·
και μέσα από το όνειρο ταξίδεψε μπροστά, στο μέλλον.

* * *

     

Waiting for the last time

For my friend to change my mind

Waiting for the last drop

Seems like a long long time

    

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...]