Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Του ανέμου όμως μία

Πίνακας: Κώστας Λαδόπουλος, Πίδακας και ζεϊμπέκης.
Φωτογραφία: Hada al Viento
I'm taking a ride with my best friend; I hope he never lets me down again, μου ψιθυρίζεις μελαγχολικά στο αυτί κι ύστερα ξαπλώνεις καταγής με κείνο το εκτυφλωτικό μαύρο που φοράς από τη κορυφή μέχρι τα νύχια κοιτώντας προς τον ουρανό. Εγώ, μια σκιά του εαυτού μου, ξαπλώνω δίπλα σου κι αρχινώ να σου μιλώ για πράγματα αλλόκοτα κι αδύνατα στα όρια των πολλών μα εσύ βρίσκεσαι εκεί έχοντας τη διάθεση και πιο πολύ την ικανότητα να ακούσεις.

Σου μιλώ για τον τρόπο που αισθάνομαι για τις γυναίκες. Όχι για τις γυναίκες τις πολλές μα για εκείνες που μου προκαλούν την ακλόνητη επιθυμία να τις φιλώ και μετά από αμέτρητα φιλιά το στόμα τους αρχίζει να βγάζει καπνούς και εκρήγνυται σαν ένα ηφαίστειο που ξυπνά και μετά την έκρηξη αναδύεται από μέσα τους ένα βλαστάρι που μεγαλώνει ασταμάτητα και γίνεται ένα πανέμορφο κόκκινο τριαντάφυλλο που μεγαλώνει τόσο πολύ, σαν τη φασολιά του Τζακ, ώστε αγγίζει τη σελήνη και 'γω τους δείχνω τη σελήνη και κείνες δε κοιτάν το δάχτυλό μου γιατί ξέρουν και έχουν το τριαντάφυλλο για οδηγό.
    
Και σου μιλώ για τις γυναίκες εκείνες που όταν κάνουμε έρωτα κι έρχονται σε οργασμό πετάγονται μικρές νεράιδες μέσα από τα μάτια τους όπως τα βλέπω και με βλέπουν σαν σπινθηροβόλες πεταλούδες που δε τις πνίγουν προτού καλά-καλά βγάλουν φτερά και πετάξουν μα τις αφήνουν ελεύθερες να πετούν εδώ και 'κεί στον αέρα· γιατί οι πεταλούδες μονάχα ελεύθερες πετούν, όπως κι οι νεράιδες, αλλιώς πεθαίνουν σαν τις πολλές κοινές γυναίκες.
    
Κι όλα αυτά τα αλλόκοτα που σου ακούγονται ωραία στα λέω γιατί εσύ είσαι που καταλαβαίνεις πως νεράιδες υπάρχουνε πολλές· του ανέμου όμως μία. Κι ύστερα σε παίρνω αγκαλιά όπως μου αρέσει να κάνω στις λίγες γυναίκες που αγαπώ και σου τραγουδώ: See the stars they're shining bright; everything's alright tonight.
   
Και κοιτάζουμε τον ουρανό, το φεγγάρι και τα αστέρια κάνοντας παρέα κι απλώς περνώντας ωραία· ελπίζοντας ποτέ να μη σε απογοητεύσω, Νεράιδα του Ανέμου, καλή μου φίλη.
   
Never let me down
   
   Μ.Μ.
  

2 σχόλια:

  1. γειά σου,

    γιατί δε μου έστειλες το link να δω αυτό το όμορφο που έγραψες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "όμορφο" που έγραψα οφείλει πολλά στο όμορφο που ζωγραφίσατε. Περίμενα τη κατάλληλη στιγμή για να το στείλω. & το έκανα.

      Διαγραφή