“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017
ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ
Είσαι
το δεύτερο πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο
Το πρώτο είναι το πρόσωπό σου όταν φτάνεις σε οργασμό στην αγκαλιά μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου