Το αίνιγμα της Μαρίνας

   

Να ψάξω τώρα το τι θέλω 

ή να το αφήσω να με βρει εκείνο;

 

Auguste Rodin, Triton and Nereid

 
Ο ρόλος του Ποιητή είναι να σκαλίζει καρδιές σε στήθη από πέτρα 
κι ύστερα να γίνεται χρόνος Τρίτωνας γλείφοντας πάνω της 
σαν ρέμα ποταμού· μέχρι η πέτρα να γίνει δέρμα και το δέρμα αίμα
    
Όμως με σένα ομολογώ πως απέτυχα 
δίχως να ξέρω τι απέμεινε να μας συνδέει
πέρα από όνειρα Χίμαιρες και αγκαλιές Νηρηίδες
    
Υπήρξες ό,τι πιο όμορφο έχει συμβεί στη ζωή μου: 
η «Μαρίνα των βράχων» που γνώρισα και αγάπησα 
και αυτό κανείς δεν μπορεί να μου το πάρει· ούτε καν εσύ
    
Όσο για την απάντηση βρίσκεται στην ερώτηση: 
το άφησες να σε βρει, 
μα δεν θέλησες να το ψάξεις
   
Μα ακόμα δεν έχεις μάθει τι θέλεις –Μα πού γύριζες;
κι η ώρα του αποχαιρετισμού έφτασε
μαζί με τα υπόλοιπα που είναι σιωπή*
    

M.M.

   
Υ.Γ.
    
Ανάμεσα στον Ποιητή που έγινε θάλασσα 
και τον βράχο που έγινε Έμπνευση
ο πρώτος βγαίνει πάντα χαμένος
    
_____________
    
* HAMLET, The rest is silence