“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Παρασκευή 8 Απριλίου 2016
SEPARATION NO. ∞
Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας, αν οι άνθρωποι μιλούσαμε μόνο με μουσική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου